Cem Yılmaz ve istikbal Marsı

bakma, dönmez şafak vakti yurttan kaçan o alçak
dönmeyip amerika'da, arlanmaksızın yaşayacak.
o benim milletimin hırsızıdır, yurdu soyacak,
hortumladıkları benimdir, milletimindir ancak.

çalma kurban olayım hepsini, ey hırslı çakal
gariban halkımada bir pul, bırakacak kadar al
olmaz sana götürdüğün paralar sonra helal
hakkını vermezsen burdaki ortaklarının behemal

ben ezelden beri aç yaşadım, aç yaşarım
hangi hükümet beni kurtaracakmış? şaşarım
kurumuş musluk gibiyim, ne akar ne taşarım
yırtsam da bir tarafımı, hiç görülmez başarım.

mali krizler, yoluna örmüşse çelikten duvar,
benim cağız, ceğiz diyen bir hükümetim var
bağırsın korkma, nasıl işimize burnunu sokar
avrupa birliği denen tek dişi kalmış canavar.

arkadaş, meclise namusuyla çalışanları uğratma sakın
işe aldıracakların, olsun hep sana yakın
gelecektir, cezanı vereceği günler hakkın
kim bilir belki yarın, belki yarından da yakın.

yaktığın yerleri orman diyerek geçme, tanı
çalışanı işten at, doldur kadroya yatanı
gözleri açık yatır seni kurtaran atanı
satılmadik o kaldı, durma satıver vatanı.

sermaye mutlu olsun, olsa da çevre feda
semizletin apo'yu, mezarında dönsün şüheda
uydurma kanunlarla meclisten getirin seda
onbin yıllık tarihe, yurdum ederken veda.

cümlenizin bu yurdu yok etmek mi emeli?
yediginiz herzelere başka ne demeli?
oyuverin altını, iyice sallansın temeli
yurdumun ki, sonunda vatandaş kükremeli....

o zaman durur belki gözümden akan yaşım
o zaman doğrulur belim, yukarı kalkar başım
o zaman boşa gitmez yıllar süren uğraşım
hesabini verip te gittiğiniz gün kardaşim...

dalgalanın sizde dolar gibi şimdi ey suçlular
olsun artık soyguncuya vurulacak bir yular
ebediyen, öyle yok hesapsız bir iktidar
hakkıdır garip yasamış vatandaşın da gülmek
hakkıdır ezilmiş milletimin aydınlık bir istikbal.....